Ton van Summeren
Oss, The Netherlands, 1953
Lives and works in Amsterdam

Education
1970 - 1972 Grafische School, Eindhoven
1972 - 1975 Stads Akademie, Maastricht
1976 - 1978 Ateliers ‘63, Haarlem

Selected Solo Exhibitions
Provinciaal Museum, Hasselt
The Living Room Galerie, Amsterdam
Stedelijk Museum De Lakenhal, Leiden
Handmade Prints, Amsterdam
Galerie Tegenbosch, Heusden
Galería Juana de Aizpuru, Madrid
David Beitzel Gallery, New York
Galleri Wallner, Malmö
Museum Fodor, Amsterdam
Galerie Ingrid Dacić, Tübingen

Selected Group Exhibitions
Stedelijk Museum, Amsterdam
Biennale di Venezia - Aperto, Venezia
Museo Español de Arte Contemporáneo, Madrid
Art Space, Aberdeen
Museum Fodor, Amsterdam
Gracie Mansion Gallery, New York
Galerie Janine Mautsch, Köln
Arti et Amicitae, Amsterdam
Danforth Museum of Art, Boston
Galerie Sophia Ungers, Köln
Centraal Museum, Utrecht
Ernszt Muzeum, Budapest
Badischer Kunstverein, Karlsruhe
Gallery 76, Toronto

Public Commissions
Christelijke Scholengemeenschap, Buitenveldert
NV PWN Waterleidingbedrijf NH, Heemskerk
NV Huisvuilcentrale NH, Alkmaar
Nieuwbouw Kostverlorenvaart, Amsterdam
Centrale Openbare Bibliotheek, Utrecht
ESA/ESTEC Erasmusgebouw, Noordwijk
Belastingkantoor, Helmond
Centrale Bibliotheek, Zoetermeer
Scholengemeenschap Buys Ballot, Zaltbommel
St. Anna Ziekenhuis, Oss
Forensisch Psychiatrische Kliniek Oldenkotte, Rekken
ARTIS Dierentuin, Amsterdam
St. Lucas Ziekenhuis, Amsterdam

Selected Press
De Architect
Artforum
Dagblad Trouw
Het Financieel Dagblad
HP/DeTijd
Kunstforum
Museum Journaal
El País
Het Parool
De Telegraaf
De Volkskrant

Quotes

“Van Summeren is de verrassing van de tentoonstelling*). Zijn grote zwart-wit-werken zijn een vermenging van fotografie en schilderkunst, van realisme en iets wat dat zeker niet is maar er alles mee te maken heeft: de werkelijkheid achter de werkelijkheid.” “Kunst en wetenschap tot een geheel gesmeed. Voor Van Summeren schijnt het onbereikbare geen hindernis te zijn. Zijn beelden doen een beroep op intuïtie, maar ook op sensualiteit.”
– Anna Tilroe: “Wellust en overdondering; vernieuwing en traditie in de Nederlandse kunst van de jaren tachtig”, De Volkskrant, 17 april 1987
*) ‘Vernieuwing en traditie, Nederlandse kunst van de jaren tachtig’, Centraal Museum Utrecht


“With his seemingly impenetrable work Ton van Summeren (1953) was one of the artists attracting major attention on the ‘Innovation - Tradition’ exhibition of contemporary Dutch art, recently held in Karlsruhe, Erlangen and Utrecht respectively.”
– Robert-Jan Muller: “Ton van Summeren”, Nike 19, 1987


“Ton van Summeren visar utan att moralisera på den gapande skillnaden mellan hur vi traditionellt uppfattar världen och den verklighet som kärnfysiken – atombomben och kärnkraften – en gång för alla avtäckt.”
– Staffan Schmidt: “Blott atomer och tomhet”, Kultur Debatt, 23 februari 1988


“Ton van Summeren aborde le cosmos par le biais de mutations de constellations dont il représente un fragment agrandi, mis en rapport avec des chiffres.”
– Annie Jourdan: “Universalis”, Art Press, maart 1988


“Het werk is intellectueel en spiritueel tegelijk.”
– Els Hoek: De Volkskrant 7 juni 1988


“Van Summeren concerns himself with the relationship between creation and photographic precision, both on the most elementary and the most cosmic level.”
– Paul Groot: “Ton van Summeren, ‘t Venster”, Artforum, September 1988


“De rust en kalmte die van het werk uitgaat wekt de indruk dat het al jaren, zo niet eeuwen bestaat.”
– IJsbrand van Veelen: “De grandeur van natuurlijke fenomenen”, Het Parool, 21 april 1989


“Das Wort im Bild wird zum ‘lemma’ in der auf
klassische Allegorie rekurierenden Bilder Ton van Summerens.”
– Hienz Schütz: “Das Theater der Embleme”, Kunstforum International Bd. 102, 1989


“an ingenious juxtaposition of scale, in both space and time” … “studies in the sublime”
– James Lewis: “Ton van Summeren, David Beitzel Gallery”, Artforum, januari 1990


“Eine verweiskräftige, von fast religiösem Ernst durchdrungene Kunst, die das Überflüssige ebenso scheut wie den unreflektierten, spontan umgesetzten Einfall.”
– Wilhelm Triebold: “Das Aufhören”, Suedwest Presse, 30 Januar 1990


“’La belleza es algo que sólo conocemos en teoría y nuestra interpretación de la naturaleza está llena de erreres’. Esta es una de la frases lapidarias que dibujan la personalidad de Van Summeren”
– Zoom: “La belleza es sólo teoría”, Metropoli, 7 junio 1990


“Este artista trabaja sobre realidades inalcanzables para la mirada humana, imágenes de estrellas y planetas, células y átomos suministradas a través de procesos tecnológicos altamente sofisticados.”
– María Antonia de Castro: El País, 21 julio 1990


“Die Untersuchung nach Schwerkraft und Gewichtslosigkeit, die Faszination für Chaos und Ordnung und Gesetzmässigkeiten in einer anscheinend durch zufall regierten Unordnung spiegeln sich in den Arbeiten von Ton van Summeren.”
– Frank-Alexander Hettig: “The Living Room, Amsterdam”, Kunstforum International Bd. 113, 1991


“Durch die Vergrößerung mikroskopischer Verhältnisse hat man sie zwar geschaut, längst aber noch nicht begriffen. Ton van Summeren beläßt es bei der Darstellung und sucht keine Deutung.”
– Tom Metz: “Gegenteile”, Schwäbisches Tagblatt / Tübinger Chronik, 19 Februar 1992


“Ton van Summeren is een schilder die opereert op de grens van schoonheid en kennis, van werkelijkheid en weten.”
– Frits de Coninck: “Van Summeren”, Dagblad De Stem, 22 mei 1992


“Van Summerens werk gaat over de gelijktijdigheid van zichtbaarheid en onzichtbaarheid, en over de vele schijngestalten die deze paradox kan aannemen. Vanuit die gedachte is het te lezen als een vertoog over de wankele relatie tussen werkelijkheid en metafoor.”
– Max Bruinsma: “Ton van Summeren”, Metropolis M, 1993 – 6


“Dat zit in al zijn werk, dat vraagstuk van de betrouwbaarheid van de waarneming”.
– “De zeggingskracht van de kosmos”, Michaël Zeeman, De Volkskrant, 26 oktober 1993


“Niet het beroep dat hij op je intellectuele vermogen doet, zorgt ervoor dat de blik lang gevangen blijft. .. Niet met beeldraadsels, maar met een in principe glasheldere thematiek stelt hij aan de orde waar het volgens hem in de wereld om gaat. Van Summeren is daarmee de Harry Mulisch van de schilderkunst, die de compositie van de wereld in beelden weet te vatten.”
– Cees Straus: “De Harry Mulisch van de schilderkunst”, Trouw, 28 oktober 1993


“Met soms maar heel weinig middelen weet hij een maximum aan verhaal, sfeer en soms zelfs suspense te creëren.”
– Cees van der Geer: “Wetenschap”, Haagse Courant, 28 oktober 1993


“Hij trekt de werkelijkheidswaarde van zo’n feitelijk beeld als een foto in twijfel. .. Dat kenmerkt zijn grote klasse.”
– Louwrien Wijers: “Overstijging van bekende dimensies; twee tentoonstellingen in Leiden van Ton van Summeren”, Het Financieele Dagblad, 30 oktober 1993


“Gibt es heute Kunst, über die man nicht lachen kann?”
– Jürgen Raap: “Kunst und Humor”, Kunstforum International Bd. 121, 1993


“Het werk is luid, maar stil. Het is geleerd, maar simpel. Het is een kunstwerk dat op een in onze tijd volstrekt originele en volkomen authentieke wijze hulde brengt aan de onuitputtelijke rijkdom van de wereld.”
– Lambert Tegenbosch, Galerie Tegenbosch, mei 1992


“Mysteries die al aanwezig waren in je belevingswereld krijgen een andere dimensie of er ontstaan geheel nieuwe mysteries.”
– Roos van Put: “Aangename vertwijfeling bij Van Summeren”, Leidsche Courant 30 oktober 1993


“Het mysterie wordt realiteit maar blijft een wonder.”
– Doris Wintgens Hötte: “Ton van Summeren. Het onzichtbare zichtbaar”, Kunstbeeld, 11, 1993


“Ton van Summerens konst är elegant och intelligent, med en kyla i sitt betraktande av världen som både kan kännas lockande och avskräckande. Han rör sig mellan de sista bilderna, de sista utskotten av vad människan faktiskt kan se med hjälp av sina optiska uppfinningar.”
- Pontus Kyander, “In mot cellen, ut mot rymden”, Sydsvenskan Dagbladet, 15 november 1996